İstanbul'dan Konya'ya tekrar taşınmayı planlarken, Meram'de bahçeli, müstakil bir ev olsun; altlı üstlü oturursak da altta bir dede ile nine olsun, diye niyetlenmiştim. Konya'ya yıllık izinde geldiğimiz günün ertesi de Ahmet amcanın evini kiralamıştık. Ahmet amca, 86 yıllık bir adam, 77'de Dereli bir ustaya yaptırdı evini. Mahallenin muhtarlığını da yaptı uzun süre, seveni çok, hem alaylı hem okumuş ilkokul beşe kadar. Günlük tutmuş, atmamış hiç resmi evrakları, askerde ne çok şey öğrenmiş. Sevdi bizi Ahmet amca, biz de onu sevdik. Sevilmesi lüzum şeyleri severdi Ahmet amca, kedileri, ağaçları, sessizliği de biraz. Çocuk sevmezdi bir, başı götürmediğinden diye düşünür herkes ama bilirim, ben de bazı şeyler kadar çok sevemem çocukları. İki kedimiz var, iki de biz demiştik, yavrumuz olmadığına da ayrı sevinmişti. Saklamadı da sevinci. Bir ay kadar sonra taşınabilecektik Ahmet amcanın evine, evi tutmak için bir ay beklemedik. Allahaısmarladık, geleceğiz deyi
Yorumlar
Yorum Gönder
Sen nasıl yorum yapmak istiyorsan:
Seçeneklerden anonim olmayı seçebilir ya da sadece adını yazabilirsin. İstediğin sosyal medya profili ile giriş de yapabilirsin.