DOKSANLARIN BAŞINDA DOĞMA NEZAKETİ
DOKSANLARIN BAŞINDA DOĞMA NEZAKETİ Babam bir işçiydi. Annem ise bir ev kadını. Dört çocukları var. En büyüğümüz doksan yılında doğmuş en küçüğümüz doksan beş yılında. Zor şartlarda geçti çocukluğumuz. Ülkenin durumu zordu çünkü. Annem ve babamın gençlikleri de zor geçti tabi. Hal böyle olunca anne ve baba olarak bizim okuyup devlet memuru olmamızı çok istediler. Seçme şansları hiç olmamış onların aslında bize de pek seçenek sunmadılar. Dedim ya ülkenin durumu zordu. Neticede dört kardeş iyi kötü okuduk. Ailemizden iki kişi öğretmenlik bitirdi. Devlete kapak atma düşüncesiyle. Bu düşünce tabi babama aitti. Biz hep daha farklı şeyler düşlerdik. Bizim düşlerimizi olduracak güçleri olmayınca biz de babamızın sözünü dinledik galiba. Sonra iki kardeş de atanamadık. Erkek kardeşim polisliği denedi ama o da olmadı. Ben çok ısrar etmedim Allah var memuriyette. Ama bir ara sırf babamın yüzü gülsün, gönlü olsun diye atanmayı düşündüğüm de olmadı değil. Neticede memurluktan hatta öğr